مطالعه رابطه بین سن بیمار با میزان آنژیوژنز، پرولیفراسیون و آپوپتوز بافتی در سرطان پستان

مقدمه واهداف: مطالعات مربوط به میزان بقاء در سرطان پستان نشان میدهد، شانس بقاء 5 ساله در زنان مسن، بالاتراز زنان جوان بوده و قدرت تهاجمی سلولهای سرطانی در زنان جوان مبتلا به سرطان پستان بالاتر میباشد. هدف از این مطالعه، یافتن رابطه بین سن بیمار با برخی از عوامل پیشآگهی بافتی در سرطان پستان است با IHC مواد و روش کار: از بلوک پارافینی 90 بیمار با سابقه سرطان اولیه پستان و بدون در نظر گرفتن درجهبندی و مرحلهبندی تومور، اسلایدهای ارزیابی ضریب آپوپتوز بافتی ) تهیه ) Annexin V ارزیابی ضریب پرولیفراسیون بافتی) و ) Ki- ارزیابی میزان آنژیوژنر بافتی)، 67 ) CD نشانگرهای 34 شد و نتایج آن در بین دو گروه از زنان زیر 50 سال و بالای 50 سال مقایسه گردید. ب الاتر از زنان (P < 56 % از بیماران را گروه زیر 50 ساله تشکیل میدادند. میزان آنژیوژنز در گروه زیر 50 ساله بطور معنی داری ( 0.02 / یافتهها: 6 بالای 50 ساله بوده و از طرفی در زنان جوانتر، ضریب پرولیفراسیون نیز بالاتر بود. بین ضریب آپوپتوز در بین دو گروه، اختلا ف آماری معنی داری مشاهده نشد. نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که آنژیوژنز و پرولیفراسیون توموری یکی از عوامل تأثیرگذار در پیشآگهی سرطان پستان میباشند . بالا بودن آنژیوژنز توموری در افراد جوان، به توانائی مغز استخوان در تکثیر و تولید پیشسازهای اندوتلیالی نسبت داده شده و با بالا رفتن آنژیوژنز توموری، قدرت تکثیر سلولهای بدخیم نیز افزایش مییابد. در زنان جوانتر، احتمال سرطان پستان فامیلی مطرح بوده و جهش های ژنی ناشی از آن بر روی ضریب آپوپتوز تأثیرگذار است. بنابراین عدم اختلاف آپوپتوز در بین این دو گروه با این فرضیه قابل توجیه است. از آنجا که در ایران سن رخداد سرطان پستان یک دهه زودتر از کشورهای غربی است، لذا پیشنهاد میشود در صورت تکرارپذیر بودن نتایج این مطالعه، داروهای آنتیآنژیوژنیک نیز به رژیم شیمیدرمانی اضافه و کارآزمائیهای بالینی انجام شود.